En dan ben je ineens dakloos!

pffff, ik weet niet waar te beginnen.

Maandag 19 feb de eerste verhuizing (van 4!) naar een B[e-38]B in Zoetermeer, de koepeltjes. Super leuke B[e-38]B.

Afijn, dus eerst zorgen dat alle koffers ingepakt zijn en gewogen op 25kg per koffer, want we mogen maar 50kg per persoon meenemen in het vliegtuig. Dat lijkt veel, maar als je je hele leven in twee koffers moet zien te proppen is het toch wel karig (en gewoonweg onmogelijk).

Afijn maandag al met een aantal spullen over, maar nog lang niet alles. Rob blijft nog even een nachtje in het huis slapen want dinsdag komen de verhuizers...of meer gezegd puinruimers.

Dinsdag is het dus chaos tot de macht 8, want ze komen met 8 man sterk onze woning leegtrekken. Met brute kracht wordt een teakhouten dressoir als een kartonnen doos inklaar getrapt. En binnen 5 uurtjes is het hele huis leeg geveegd.....op de spulletjes na die we nog her en der gaan verspreiden.

Tegelijkertijd moet ik nog even naar nieuw Lekkerkerk rijden om mijn auto te verkopen. Het is een takke eind rijden, maar het leuke is, is dat ik nou eindelijk eens de molens bij Kinderdijk gezien heb! Toch wel indrukwekkend.

Voor onze motoren is er ook een aanbetaling geweest, dus ook die gaan de deur uit. Het doet ergens wel pijn, om mijn motor te verkopen, maar het is tijd voor een nieuw hoofdstuk!

Rob slaapt nog een nachtje thuis op een schamel matras (want alles is al uit het huis), omdat de loodgieter de volgende ochtend nog vroeg komt.

Woensdag is het verder puinruimen dus en spullen naar de yogastudio verplaatsen, want ik heb nog 3 yogamatten, een yogabankje, yogawiel etc die ik niet mee kan nemen, maar toch nog even achter de hand hou. Tussen de bedrijven door, is Rob nog wat aan het werk aan de keukentafel met zijn grote monitor en laptop en Owen heeft veel speelpartijtjes bij vriendjes en vriendinnetjes.

Vandaag is het donderdag en de laatste dag dat alles het huis uit moet zijn! Wat een stressssss, maar we gaan door! Dit kunnen wij! We rijden nog van hot naar her (mede omdat onze post deze week wordt doorgestuurd naar mijn moeder en ik opeen brief van de RDW zit te wachten, zodat ik mijn motor kan verkopen). Rob werkt zich uit de naad om EN het laatste beetje uit het huis te werken EN nog even een meeting te hebben ivm project in Mexico. En eindelijk zijn de motoren dan ook verkocht.

En dan EINDELIJK om 20.00 uur trekken we deur achter ons dicht, sleutels, ons kale, oude, vertrouwde huis achterlatende. Het huis waar ons kind in is opgegroeid, we hebben gelachen, gehuild en geleefd. En toch voelt het goed. Al zijn we per morgen, vrijdag 23 feb, officieel dakloos.