Vreten, kinderdag, nog meer feestjes en school 2

Heel langzaam beginnen we in te burgeren. Althans, mama gaat meet shoppen bij de lokale winkeltjes. Zo is er een superfijne winkel in het centrum, DAC en die heeft zowat alles! Supermooie verse groente en fruit (alhoewel in Mexico aardbeien hier niet echt heel fantastisch smaken), en ze hebben ook thaise curry pasta’s etc. Dat begint erop te lijken. De kaas is hier nog steeds ruk, want oude kaas kennen ze niet, behalve de voorverpakte parmiggiano en grana pardano. Tja, desondanks deze dame geen kaas op brood eet, blijk ik toch een kaaskop te zijn. Maarrrrrr, ze hebben wel een jalapeno-kaas. HMMMMM en die is me toch lekker! Elke dag een plakje uit het vuistje. Onze zoon mist de oude kaas ui NL wel, dus maak ik maar veel tosti’s, boterhammen pizza en beleg de paste met veel gerapste kaas. Zo krijgt hij toch nog wat binnen. Afijn, het gaat weer eens over vreten….

In Mexico hebben ze naast moeder en vaderdag ook kinderdag! Is dat ff leuk! Ik roep al sinds mijn kindertijd dat het niet eerlijk is dat er geen kinderdag is (en dan zeggen de ouders altijd, maar het is elke dag kindertijd. JA DOEI! Ik ben inmiddels een ouwe taart, maar nog steeds vind ik het raar) en in Nederland vierden wij dan ook sinds een jaar kinderdag. En nu is het hier dus groot feest! Het valt dit jaar op dinsdag en daarom vieren ze het op een zaterdag bij de gym. Het valt wel een beetje tegen, want het is meer een vreetfestijn, waarbij iedereen zijn eten en drinken mag verkopen aan elkaar. De kids doen wat spelletjes, maar ik vind het een beetje ondergewaardeerd. Afijn, Owen vindt het leuk, en daar gaat het om.

De dag erna is er weer een feestje. Een buurjongen is jarig en als er een kind jarig is dan wordt er een opblaasglijbaan/stormbaan gehuurd en bij het zwembad geplaatst en komen alle kinderen uit de buurt spelen. Er is een piñata, maar Owen vindt het snoep hier niks, maar ff een potje rammen is dan wel weer leuk. De papa van de jarige heeft een flink stuk in zijn kraag en lallend hebben we een conversatie over koetjes en kalfjes. Op naar het volgende feestje.

Maandag is de eerste dag van Owen’s 2 weken meivakantie. En alhoewel ze dat niet in Mexico vieren geven we heb wel vrij, want hij volgt nog het Nederlandse leersysteem online. En dan dus ook Nederlandse vakanties. Ik boek eindelijk onze vakantie, want ook wij gaan er ff een weekje tussenuit. Eerst denken we aan Costa Rica, daar woont een vriend van Rob, maar die is nu in Nederland, dus tja. Dan denk ik aan Jamaica, Cuba of de Dominicanen. Veels te duur voor een week, doei. Dan maar vakantie in eigen land. Wat een straf. Waar moeten we heen dan? Na dagen wikken en wegen besluiten we naar Akumal te gaan. Een all-inclusive resort, met waterpark. Hebben papa en mama ook ff rust.

Woensdag is er weer een soort feest, want dan is er voetbal. We hebben hiewr bij de palapa een flatscreen gekregen. Ik vind het helemaal niks. Zit ik verdomme buiten in een tropisch land buiten naar tv te kijken. ECH NIE. Maar het is wel heel gezellig, met een heel groep bier drinken en voetbal kijken. Owen is die dag plots snipverkouden en niet lekker dus ik blijf tot bijna het eind van de wedstrijd met hem thuis even een tv-bedje doen. We willen wel dat hij morgen beter is, want dan mag hij een dagje proefzitten op de school hier om de hoek. Die school waar ik wat van de directrice vind zeg maar. Ja, die, waar ik binnen 5 minuten al een verhitte discussie mee had. Afijn, Owen moet het leuk vinden en het is verder een goed aangeschreven school en lekker dichtbij. Maar uiteindelijk mag Owen kiezen. Later op de middag gaan we toch even naar de pool en Owen zwemt en speelt nog wat. Mama babbelt nog wat met wat buren en ik hoor dat ze een echte Italiaanse kaasboer hebben hier!!!!! Dat gaan we eens ff goed verkennen dan! Zoute, harde kazen, hier komen we!

We duiken er vroeg in want morgen is het weer school! Owen sputtert hij nog wat dat hij vakantie heeft, maar met wat onderhandelen dat hij dan een extra vrije dag krijgt aan het eind van de vakantie heeft hij er vrede mee.

De volgende dag is het zover: hop, vroeg uit de veren want deze school begint al om 7.30 uur! Met dikke kringen onder zijn ogen zit hij als een dood vogeltje aan de ontbijttafel en met wat aandringen propt hij met tegenzin 3 maiscrackers met pindakaas naar binnen.

Als we richting de school lopen samen zegt hij dat hij het toch best wel spannend vindt, maar ik verzeker hem dat het vast leuk gaat worden! En dat het maar 1 dag is. En dat hij daarna zelf mag kiezen welke school hij het leukst vindt. Stoer met zijn rugzak om loopt hij met de juf mee naar boven.

Om 14.00 uur moet ik hem ophalen, en hij is blij me te zien en roept: “Het was echt vreselijk vandaag!” ik moet mijn lach inhouden (want ik wist al lang dat hij dit niks zou vinden) en vraag serieus: “O? Wat vond je zo vreselijk dan? Nou, zegt hij, ik had een uur pauze!!!” Ik proest het uit en probeer verder mijn lach te bedwingen. “Maar dat is toch niet zo erg? Ja wel, zegt zij, want ik verveelde me een heel uur!” [e-1f602]